“God is not the answer, he is the question, and as long as the Church goes on trying to ask the question, it will never die.” Thomas van Aquino.

Toen ik tot anderhalf jaar geleden nog informatieve stukjes schreef over het jeugdverenigingswerk in het maandelijkse gemeenteblad begon ik altijd met een quote van een bekend persoon. Niet om zomaar een bekend persoon te quoten maar om een intro te geven op datgene wat speelde of wat ik uit wilde leggen.
Zo ook nu. Het afgelopen half jaar heb ik jullie als lezers meegenomen in mijn zoeken naar god, of hij bestond, wie of wat god is en hoe leg je contact?

Zoeken naar God gaat niet voorbij
Sinds enkele weken ben ik erachter dat de zoektocht naar god niet over gaat, het hele leven kan men bezig zijn met telkens meer leren van god en in hem ontdekken. Vandaar ook de quote van Thomas want god is niet het antwoord, het stopt niet bij hem, het begint juist bij god. En dan niet pas als je je leven aan hem geeft en voorin de kerk ja zegt maar al voordat je denkt, goh wat een interessante boodschap had die gast eigenlijk 2000 jaar geleden.

Het gaat om een relatie opbouwen met god door te lezen van Jezus en te ervaren van de heilige geest. En toen ik in het voorjaar besloot om god te verdrinken deed ik dat heel bewust om los te komen van regels en dogma’s, van de kerk en religie. Al die extra dingen die de christelijke wereld van je vraagt.
Wat boven is komen drijven na een half jaar is liefde. Liefde voor iemand (ik, jij, je buren) die niet perfect is en dat ook niet hoeft te zijn maar zich wel inzet om de wereld een beetje beter te maken door die mensen te helpen die het moeilijk hebben, om een schouder te bieden voor iemand die het even niet meer weet.

Liefde kwam naar boven drijven
Een mooi voorbeeld daarvan hoorde ik enkele weken geleden op het 20-jarig jubileum van de organisatie Urban Expression waarbij mijn stageplaats aangesloten is. Daar vertelde iemand over een kerk in Berlijn waar nog maar enkele oudere vrouwen zaten, een kerk rijk voor sluiting. Op een gegeven moment kwamen enkele moslimmannen de kerk binnen. Zij hadden na een lange vlucht vanuit Noord-Afrika/het Midden-Oosten eindelijk een onderkomen gevonden in een buitenwijk van Berlijn. Onderweg naar Berlijn moesten ze steeds van plek naar plek verhuizen maar overal waar ze aankwamen, of dat nou laat in de avond op een station was of ’s ochtends vroeg bij een immigrantenopvang, stonden daar christenen om hun kleding, voedsel, drinkwater en verdere benodigdheden te geven.

Deze moslims zeiden toen tegen elkaar, als we een eigen thuis gevonden hebben gaan we naar de dichtstbijzijnde kerk om ze te bedanken.

En zo kwamen die mannen op een zondagochtend die kerk binnen waar ze alleen wat ouderen zagen zitten. Verbijsterd dat niemand voor deze vrouwen zorgde begonnen zij zelf iets te doen voor hen. Ze kwamen met eten en drinken en andere benodigdheden voor deze mensen en er stond een gemeenschap. Niet dat iedere moslim zich bekeerde of dat al die ouderen opeens moslim moesten worden, nee. Met respect voor elkaars geloof en kijkend naar de mens ontstond er een gemeenschap.

Rebel laat de liefde zien.
Jezus was in zijn tijd een rebel. Hij ging in tegen veel paradepaardjes van de toenmalige elite. Jezus keek naar de vluchteling, de bedelaar en de prostituee, niet om te (ver)oordelen maar om de mens achter de benaming te zien. Hen te leren kennen en hen echte liefde te laten zien.

Na de aanslagen in Brussel in maart 2016 las ik in een interview een uitspraak van Mohammed El Bachiri een moslim en metrobestuurder in Brussel die zijn vrouw verloor bij de aanslagen, hij zei:
“Mohammed was een mysticus die leider tegen wil en dank werd. Hoe zou het Christus zijn vergaan, als hij opeens staatshoofd was geweest? Als jij liefde bent, heb ik dezelfde godsdienst”.

Vooral die laatste zin: als jij liefde bent, heb ik dezelfde godsdienst.

Het maakt mij echt niet uit in welke kerk je zit, hoe vaak je een kerk vanbinnen ziet of hoeveel je geeft aan collecten in de kerk. Het gaat er om of je ook doet wat je preekt, en dat is niet altijd makkelijk en soms al een dagtaak op zich.

Beetje gemakkelijk Robert
En nou hoor ik enkele van jullie denken, dat zeg je nou wel zo makkelijk Robert, maar…

•Je moet wel geloven om gered te worden.
•Jezus is de enige weg en waarheid.
•In de kerk hoor je wel het evangelie.
•En we kunnen toch niet alles zomaar accepteren, god verbiedt ook dingen in zijn woord.

En natuurlijk hoef je je eigen overtuiging niet over boord te gooien maar veroordeel niet iemand die in iets anders gelooft dan jijzelf. En blijf datgene onderzoeken wat je zelf gelooft. Of zoals de schrijver Dan Brown een van de hoofdpersonen in zijn nieuwe boek laat zeggen:

“Ik geloof dat de god die ons gevoel en verstand heeft gegeven, wilde dat we die gebruiken.”

Praat over je twijfel
Mijn zoeken naar God houdt niet op, nooit. Mocht je mij dus tegenkomen, wees dan ook niet bang om te vragen hoe het gaat en hoe het met mijn zoektocht staat. En ik wil je ook op het hart drukken om als je zelf twijfel ervaart dat bespreekbaar te maken en niet op te proppen. Zoek iemand die je vertrouwt en een luisterend oor kan bieden of een plek waar je even je woede kwijt kan.

Misschien niet het grote bekeringsverhalen waar enkelen op hoopten of bang voor waren toen ik begon met schrijven, wel mijn verhaal waarbij ik me thuis voel maar waarbij de laatste hoofdstukken nog lang niet geschreven zijn. Ik heb God verdronken, een groot hart kwam boven drijven.

Categorieën: zoektocht naar god

0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder