18 Juli 2016 in het Nederlands Dagblad.
Een bezorgde lezer ziet de nieuwe game Pokémon Go als digitale demonie (ND 14 Juli). Dit vanwege de kans op verslaving aan een subrealiteit.
Ook ik speel het spel en ben het dorp ingegaan met mijn telefoon om op zoek te gaan naar Pokémon. Ik zag daarbij iets veel mooiers. Vrienden, die niet tot weinig meer in de kerk komen, willen opeens elke vijf minuten even langs een paar kerken omdat er pokestops zijn. jongeren, die normaal binnen zaten te gamen lopen of fietsen nu door het hele dorp. Spelers die eigenlijk niet zo snel vrienden maken, gaan nu bij groepen zitten waarvan ze niemand kennen, omdat ze in deze game bij hetzelfde team zitten.
Pokémon Go verbroedert en activeert. In een tijd waarin mensen, jong en oud, juist te weinig bewegen en te veel zitten, komt dit spel als geroepen. Om nieuwe mensen te ontmoeten, zonder dat men je aankijkt vanwege je kleding of geaardheid. Dit spel krijgt in anderhalve week tijd voor elkaar waar overheid, kerk en samenleving jaren, zo niet decennia, voor nodig hebben. laten we juist als kerk dit toejuichen en omarmen.. zeker als uw kerk onderdeel van het spel gemaakt is.
Waarom bieden wij geen oplaadpunten aan of iets te eten en te drinken? Waarom springen we hier niet actief op in zoals enkele Amerikaanse kerken? Want, laten we eerlijk zijn, dit is een hype, en net zoals met lke hype kan het over een maand of aan het eind van de zomer weer voorbij zijn. daarom zou ik uist nu willen vragen aan voorgangers om zondag te preken over de verbroedering die er nu plaatsvindt. Wifi in de kerk? Pokémon Go? Het zijn mogelijkheden die ons toegeworpen worden. Maar laten wij dan vooral persoonlijke aandacht tonen. Ga naast jongeren staan en vraag hoe het met ze gaat en waarom ze alleen voor een spel nog in de kerk komen.
0 reacties